Reżyserem filmu HUGO I JEGO WYNALAZEK jest Martin Scorsese. Prawdopodobnie nazwisko tego bardzo ważnego filmowca amerykańskiego nic Ci nie mówi. Nic dziwnego, ponieważ Martin Scorsese kręci na ogół filmy dla dorosłych.

Pewnego dnia Scorsese wpadł na zupełnie nowy pomysł, żeby zrealizować film dla młodszych widzów. I dobrze się stało, ponieważ reżyser włożył w tę pracę całą swą dziecięcą duszę, chcąc pokazać nam przepiękną historię związaną z... naprawianiem.

Historię tę znalazł w pewnej książce z ilustracjami. Tak mu się spodobała, że postanowił „przenieść ją na ekran”, jak mówią specjaliści od kina.

Akcja filmu dzieje się na początku dwudziestego wieku. Dwunastoletni Hugo Cabret jest sierotą, mieszka w ogromnym zegarze na Dworcu Ljońskim w Paryżu.

Z tajemniczych powodów Hugowi zdarza się podkradać zabawki w sklepie, który znajduje się pośrodku dworcowej hali. Sklep należy do pewnego starszego pana o smutnej twarzy.

Któregoś dnia właściciel sklepu przyłapuje chłopca na próbie przywłaszczenia sobie mechanicznej myszki. Aby go ukarać, zabiera mu notes, który należał do jego ojca. Hugo bardzo to przeżywa, ponieważ w notesie są plany automatu, który kupił jego tata.

Na nieszczęście automat się zepsuł, a tata umarł zanim zdążył ponownie doprowadzić go do użytku... Wtedy Hugo przysiągł sobie, że sam zreperuje maszynę. Dlatego w gowie ma tylko jedno: odzyskać cenny notes i dotrzymać danego słowa.

W tym celu chłopiec zaprzyjaźnia się z Isabelle, małą siostrzenicą handlarza zabawkami. Isabelle pomoże mu w odzyskaniu notesu.

Pewnego wieczoru kiedy po zamknięciu sklepu starszy pan wraca do domu, Hugo rusza za nim. I odkrywa, że dla tego mężczyzny notes również jest bardzo cenny! Świadczy o tym fakt, że starszy pan przez całą noc rozmawiał o nim ze swoją żoną...

Dzięki Isabelle Hugo dowiaduje się, że w początkach kina stary handlarz był bardzo znanym realizatorem filmowym. Jednak kiedy stracił cały swój majątek, to właśnie ten sklepik z zabawkami na Dworcu Ljońskim pozwolił mu przetrwać.

Ale ciiicho, przecież nie możemy opowiedzieć Ci całego filmu! Zapamiętaj tylko jedno bardzo ważne słowo: „naprawa”! Oglądając film, przekonasz się, ze jego bohaterowie ciągle muszą naprawiać mnóstwo rzeczy: zegary, szpule filmowe, automaty...

Ale przede wszystkim muszą naprawiać samych siebie, aby poradzić sobie z nieszczęściami i niesprawiedliwościami, jakie spotkały ich w życiu.

Musisz też wiedzieć, że stary filmowiec, którego spotkał Hugo, istniał naprawdę. Zapamiętaj sobie jego nazwisko: Georges Méliès! To dlatego jego siostrzenica Isabelle zwraca się do niego, mówiąc „Papa Georges”.

Mimo, że wielu już o nim zapomniało, pan Méliès odegrał niezwykle ważną rolę w historii kina. To jemu zawdzięczamy na przykład większość sztuczek, którymi posługiwali się

realizatorzy filmowi zanim pojawiły się komputery. Méliès wymyślił je zaledwie trzy lata po wynalezieniu kina, które w tych czasach nazywano Kinematografem...

Dzięki magii kina razem z Hugiem możesz zwiedzić studio, w którym Pan Méliès nakręcił setki filmów niemych. Wśród nich jest słynna PODRÓŻ NA KSIĘŻYC, którą zrealizował na długo przed wylądowaniem człowieka na księżycu!

W filmie HUGO I JEGO WYNALAZEK jest niesamowita scena, w której Martin Scorsese oddaje również hołd braciom Lumière, słynnym wynalazcom kina.

W styczniu 1895 roku bracia nakręcili jeden z pierwszych filmów w historii, w którym widzowie mogli zobaczyć pociąg wjeżdżający na dworzec. Dzisiaj trudno w to uwierzyć, ale w tamtych czasach ten „widok” napędził widzom niezłego strachu.

Istotnie ówczesna publiczność sądziła, że pociąg jedzie wprost na widownię. To zrozumiałe, ponieważ oni nigdy wcześniej nie widzieli żadnego filmu! Jak niebawem zobaczysz, Martin Scorsese nakręcił podobną scenę, i to w sposób o wiele bardziej spektakularny...